Na Ariadne, Living en Linda. startte ze met haar eigen spaarcenten La Vie en Rose. Helaas bleek deze prachtige titel te klein om te overleven. Ondertussen lonkte de liefde, Roze ontmoette de prachtige Pierre in Parijs en gooide het roer radicaal om.
‘Nu leven we tussen Ibiza, Parijs en Amsterdam en delen we onze passie voor reizen en creëren. Het klinkt jetsetterig, ik realiseer me dat ik een bofkont ben, het is een voorrecht.’ Het Hollandse klagen past niet bij haar, niet één keer praat ze over hard werken, de grote verantwoordelijkheid en de risico’s.
Vroeger was alles beter
‘Het is ongelooflijk hoe weinig aandacht er tegenwoordig wordt besteed aan publieke gebouwen, lantaarnpalen, gevels, vuilnisbakken; waarom alles praktisch, waarom gifgroen in plaats van mosgroen? Kleuren uit de natuur werken zoveel beter en een oude Parijse straatlantaarn is toch amour pur?’
Roze is een sixties-child. Het retro-moderne tijdperk met vormen en kleuren uit de natuur. Het lijkt soms rommelig qua vorm en compositie. Kleuren zoals roze en vaal oranje, dofgroen en vlekkerig bruin. De tijd van zitkuilen en wandkleden, van de Engelse designer David Nightingale Hicks die antieke met moderne stukken mixte en experimenteerde met bloemenbehang. Roze smult ervan, het is contrastrijk en allesbehalve perfect. Pick en mix, mix en match, met een voorkeur voor vintage.
‘Vergeet nooit kunst, een essentieel onderdeel van een goed interieur. Voeg iets onverwachts toe, doe iets geks. Ik kan me best voorstellen dat niet iedereen een Monkey Karaf helemaal het einde vindt, maar het heeft een duidelijke functie, het geeft humor en zwengelt het gesprek aan.’
Een wit canvas bestaat niet
‘Er is altijd iets om mee te beginnen: het gebouw, de mensen, de omgeving en de lichtinval zijn het vertrekpunt, de start van een concept.
Als ik een project aanvang kijk ik altijd eerst vaak en lang, ga nog eens terug en dan nog eens, daar kan best een tijd overheen gaan. Natuurlijk word ik beïnvloed, in het bijzonder door onze reizen. Vooral Japan, zelfs een bouwplaats is daar prachtig. Alles wordt met aandacht gedaan, niets zomaar. De zakken cement keurig opgestapeld, de vloer altijd netjes aangeveegd, de bouwvakkers in keurige uniformen. Wij gaan heen met handbagage en keren terug met 14 koffers vol schatten. Het lijkt misschien tegenstrijdig het minimalistische, gestructureerde Japan in vergelijking met Arrogant, maar ook daar ligt een systeem, een structuur aan ten grondslag. Werken in chaos kan ik niet.’
Mijn smaak vangen?
‘Ik denk niet dat dat kan, daarvoor zou je in mijn hoofd moeten kijken en dat lukt mij ook niet. Ik ontwikkel iets wat ik mooi vind en dat is vaak vintage, alhoewel het wel interessanter wordt als ik vintage combineer met nieuw. Ik ben alert, zie mogelijkheden en combineer tot ik erbij neerval.’
Go with the flow
Brainstormen en samenwerken, alles alleen doen wil ze niet. Roze werkt in Ibiza samen aan een nieuw concept voor een internationale hotelgroep. Op de vraag of ze zichzelf geen concurrentie aandoet is het antwoord: ‘Delen is vermenigvuldigen.’ Het eclectische Nederlandse merk HK Living, opgericht in 2008 is toe aan een nieuw hoofdkantoor, een kleurrijk project waar Roze haar unieke stempel op mag drukken. En veel verder weg, in Kaapstad waar Roze voor een groep hele leuke mensen een groot en te gek huis realiseert.
De toekomst? Voorspellen is niet aan Roze besteed, Go with the flow des te meer.
Van flow komt groei. ‘Interessant is wel dat onze woonvormen en groepssamenstellingen sterk veranderen, een genderloos interieur is interessant, alhoewel. Vrouwelijke Liberty stoffen gecombineerd met Churchill fauteuils is ook lekker. We blijven ontdekken, grenzeloos combineren en verbinden.’
