Veel ontwerpers beginnen vanuit een idee of vraag en zoeken daar geschikte materialen bij, om vervolgens aan de slag te gaan. Ik was juist erg gefascineerd door allerlei materialen die ik bij verschillende bedrijven zag liggen; afvalmaterialen en reststromen, waar niks anders mee leek te gebeuren dan in de container belanden of naar de schroot. Terwijl het vaak prima bruikbare materialen bleken te zijn en het ook herhaaldelijk beschikbaar was: een vaste stroom van materiaal dus. Deze fascinatie, het schooien, heb ik eigenlijk al zo lang ik me kan herinneren, een soort aangeboren afwijking dus.

Mijn naam is Bastiaan Tolhuijs en ik ben oprichter van Tolhuijs Design. Tijdens mijn studie Industrieel Ontwerpen in Delft ging ik concreet aan de slag met mijn fascinatie om juist afvalmateriaal te gebruiken tijdens een afstudeerperiode bij Heras hekwerken. Voor hen zocht ik mogelijkheden met de aanwezige reststroom aan materialen. In 2015 richtte ik Tolhuijs op en in de huidige collectie zijn nog steeds producten van hekwerken te vinden (FENCY wandrek), maar ook lampen van lashaspels, tafels van hergebruikt staal en pallethout maar sinds kort ook een Nederlands en een Engels boekje over hoe je zelf je eigen afval kan upcyclen.

Recyclen vs. upcyclen
Vaak zeggen mensen tegen mij, maar dat metaal kan je toch prima recyclen? En daar zit hem juist de denkfout. Tuurlijk kan je metaal recyclen, duizenden keren, oneindig zelfs. Maar wat mensen vergeten is dat het staal wel naar een recyclebedrijf gebracht moet worden, denk eens aan de uitstoot, en wat dacht je van de enorme hoeveelheid energie die er nodig is om een kg  schrootstaal om te smelten en hier weer een mooie nieuwe plaat van te maken.
En dan is staal nog uitstekend recycleerbaar; papier kan je maar 7 keer recyclen totdat het een grijze onbruikbare pulpdrap wordt, als je  steen in 2 stukken breekt wordt het nooit meer 1, hout wordt ook steeds kleiner totdat het verbrand wordt en we er laagwaardige energie van krijgen.
Daarom wil ik met Tolhuijs afval materialen gebruiken waar we zo min mogelijk aan doen. Als wij een stalen buis gebruiken om daar een tafelpoot van te maken, dan hoeft deze niet omgesmolten te worden, hij wordt van afval product direct gepromoveerd tot hoogwaardig grondstof voor een design product. Zonder CO2 uitstoot, geen energie verspeelt. 

Met andere woorden, recyclen is goed, maar upcyclen is beter.
Is dat wat ik doe dan het beste? Nee, het beste is als er helemaal geen tafel wordt geproduceerd natuurlijk. Maar op dit moment zie ik deze manier van werken de beste mix tussen leefbaarheid en verantwoordelijk producten neerzetten.

Gelukkig lijken steeds meer mensen oog te hebben voor duurzaamheid. Vooral in deze tijd waarin we gedwongen worden om ons terug te trekken. Ik hoop dat dit mensen de tijd geeft om stil te staan bij het leven, en de schoonheid ervan. Dat de nieuwe inzichten van schone luchten in China, helder water in Venetië, vliegtuigloze luchten, autoloze steden, tijd met het gezin, mensen zal laten nadenken over andere manieren van leven. Vakantie op Texel in plaats van Zanzibar? Auto delen met de buren in plaats van allebei een eigen? Locale en seizoensgebonden producten kopen?

Ik zie uit naar mooie nieuwe ontwerpen, materialen, maar ook samenwerkingen met andere merken. Voor een merk in verlichting heb ik onlangs alle fabrieken bezocht om te kijken of ik ook hen kan adviseren of helpen in ontwerp met de beschikbare afvalmaterialen.
Uiteindelijk is een scenario zoals Tony’s Chocolonely andere chocolade merken inspireert om ook de juiste stappen te maken ook voor Tolhuijs een ambitie of droom; om de grote interieur merken te stimuleren anders naar materialen en mogelijkheden te kijken.

In mei
Voor de volgende blog geef ik het groene stokje graag door aan Ricco Fiorito van CooLoo. 
CooLoo heeft net als wij het streven om tot een circulaire economie te komen. Ze maken waanzinnige interieurproducten en oplossingen op basis van coatings- en spuittechnieken. Een originele aanpak in het hoogwaardig toepassen van allerlei afvalmaterialen zoals leerafval, kurkafval en gerecycled schuim.